Rozdział 1 "Zerwanie"

Angie

Mieszkam w domu Castillo już 2 miesiące i nikt cały czas nie wie kim jestem. Nie wiem czy mam im powiedzieć wprost. A może wyprowadze sie i napisze w liście? Na razie cieszę sie że jestem blisko Violetty. Jade sie wyprowadziła bo prawie mnie zabiła gdy zobaczyła że całuję sie z Germanem. Muszę przyznać, że mi się to podobało. (Chodzi o całowanie a nie zabijanie XD )

-Angie tak nie może być!- ciągle sobie powtarzam. Ale co ja mam zrobić? Nie da się w kimś odkochać. Postanowiłam porozmawiać z moim chło**k*em (nie moge tego napisać, bo nie cierpie Pabla) Pablem. Zawsze mi pomaga. Zadzwoniłam do niego:

-Hej Pablo-zaczęłam

-Hej Angie. Coś sie stało?

-Chciałam z tobą porozmawiać.
-Za 20 minut w parku?

-Dobrze do zobaczenia.

-Pa!

Zeszłam na dół i udalam sie w stronę drzwi. Chciałam wychodzić ale ktoś złapał mnie za rękę. Poczułam perfumy Germana.

-Gdzie idziesz?

-Do parku. A co?

-Nic. Tylko robi sie juz ciemno i zimno

-Spokojnie nic mi sie nie stanie.
-Dobrze, ufam ci.
-No ja mam nadzieję- powiedziałam po czym wyszłam.
Zastanawiałam się czemu German tak ciekawił się gdzie idę. Może on mnie....? Nie! Napewno nie.
W końcu dotarłam do parku. Zobaczyłam Pabla na "naszej" ławce. Ale nie był sam. Siedział z jakąś kobietą. Rozpoznałam ją, to Jackie. Mimo to szłam w ich kierunku. Nagle oni się POCAŁOWALI!
A Pablowi się to chyba podobało! Uciekłam do domu z płaczem. Przy drzwiach spotkałam Germana. Pytał się co się stało, a ja go tylko ominęłam pobiegłam do swojego pokoju. Po chwii usłyszałam pukanie.
-Proszę- powiedziałam cicho dławiąc się łzami.
Do pokoju wszedł German.
-Angie, co się stało?-zapytał
-Nic, nic się nie stało.
-Mi możesz powiedzieć prawdę. To przez Pabla?-powiedział a ja pokiwałam głową.
-B-bo o-o-on się cało-ował z-z-z Jack-ckie- mówiłam cały czas płacząc.
-Nie smuć się
-Jak mam się nie smucić?!-krzyknęłam-Mój chłopak całował się z moją najlepszą przyjaciółką!
Po chwili się opanowałam
-Przepraszam-powiedziałam a on mnie po prostu przytulił. W jego ramionach czułam się tak błogo i bezpiecznie. Przestałam już płakać.
-Powinnaś się teraz przespać-powiedział i wypuścił mnie ze swoich ramion. Położyłam się na łóżku a on położył się obok mnie. Leżeliśmy bardzo blisko siebie. W końcu pocałował mnie! Czułam się cudownie. Odwzajemniłam pocałunek, bo w tej cudownej chwili nie liczyło się nic oprócz nas. Gdy się z trudem od siebie odkleiliśmy od razu zasnęłam...
_________________________

Pierwsza połowa pisana na lekcjach, a druga przy Christinie Perri "Jar Of Hearts". Rozwaliłam Pa*gie. Jestem z siebie taka dumna! Nie wiem kiedy next :( Wchodźcie na drugiego bloga KLIK.
       Buziaczki (:
                   Mari <3